Recreatieparken en permanente bewoning: hoe behoud je de balans?

Waarom vasthouden aan het recreatieve karakter essentieel is voor sfeer, beleving en toekomstbestendigheid

Recreëren versus wonen: een spanningsveld dat groeit

Recreatieparken zijn plekken waar gasten tot rust komen, midden in de natuur, met oog voor comfort, sfeer en vrijheid. Juist die tijdelijke ontsnapping aan het dagelijkse leven maakt een verblijf zo bijzonder. Maar steeds vaker komt die vakantiebeleving onder druk te staan. De reden? Permanente bewoning op parken die eigenlijk bedoeld zijn voor recreatief gebruik.

Op het eerste gezicht lijkt permanente bewoning misschien een slimme oplossing voor leegstand of structurele bezetting. In de praktijk brengt het echter flinke risico’s met zich mee. Niet alleen voor de gastbeleving, maar ook voor de uitstraling, verhuurmogelijkheden en flexibiliteit van je park.

Wat zijn de risico’s van permanente bewoning?

1. Afnemende aantrekkingskracht voor toeristische gasten

Een recreatiepark draait op sfeer. Die sfeer verandert zodra er permanent gewoond wordt. Gasten willen rust, verzorging en beleving. Niet het gevoel van een woonwijk. Geluidsoverlast door klussen, een grasmaaier op zondagochtend of drukte op doordeweekse dagen zorgen voor irritatie en dalende tevredenheid. Dat zie je terug in beoordelingen en boekingen.

2. Verlies van voorzieningen en parkuitstraling

Wanneer het aantal recreatieve gasten afneemt, komen voorzieningen onder druk te staan. Denk aan horeca, animatie of een bemande receptie. Deze zijn vaak niet rendabel zonder voldoende toeristische bezetting. Het park raakt zijn recreatieve karakter kwijt en wordt minder aantrekkelijk voor nieuwe bezoekers of touroperators.

3. Minder verhuurbaar, minder flexibel

Permanente bewoners willen hun woning logischerwijs niet beschikbaar stellen voor toeristische verhuur. Dat beperkt het aanbod aan beschikbare accommodaties. Samenwerkingen met verhuurplatforms of reisorganisaties worden lastiger. Je flexibiliteit als parkbeheerder neemt af, en daarmee ook je commerciële speelruimte.

4. Aanpassingen zonder afstemming

Bewoners richten hun recreatiewoning in als volwaardige woning, en dat betekent vaak aanpassingen. Denk aan extra bergingen, aangepaste gevels of het plaatsen van installaties zoals zonnepanelen. Zonder centraal beheer ontstaat er versnippering, visuele rommeligheid en druk op de infrastructuur. Dat gaat ten koste van het ontwerp en de eenheid van het park.

5. Botsende leefstijlen

De recreant zoekt rust, service en ontspanning. De bewoner leeft op een ander ritme, met werk, onderhoud en dagelijkse routines. Dat levert wrijving op. Denk aan klussen tijdens stilteperiodes, intensief autogebruik of sociale activiteiten op momenten waarop andere gasten juist rust verwachten.

Wat kun je doen als parkbeheerder?

Om je park aantrekkelijk en toekomstbestendig te houden, is het belangrijk om duidelijke keuzes te maken. Dat begint met heldere communicatie en actief beheer.

• Spreek je actief uit tegen permanente bewoning, in lijn met het bestemmingsplan
• Stel duidelijke parkregels op en handhaaf deze, bijvoorbeeld rondom klusactiviteiten in het weekend
• Informeer eigenaren, gasten én personeel over het belang van een recreatieve invulling en de risico’s van bewoning

Waarom vasthouden aan recreatie loont

Permanente bewoning kan op korte termijn aantrekkelijk lijken. Maar op de lange termijn tast het je identiteit, verdienmodel en gastbeleving aan. Door bewust vast te houden aan het recreatieve karakter van je park en te blijven investeren in professioneel beheer, bouw je aan iets dat waardevol blijft. Voor gasten, voor jou én voor de toekomst van recreatie in Nederland.